Vision

Bardo, de naam die ik koos voor de fluiten die ik bouw beschrijft de visie van waaruit ik de fluiten benader, bewerk, afwerk en bespeel. Ik ben in de voorbije jaren door een heel lang proces van veranderingen gegaan waarbij het Tibetaanse Boedhisme een grote leerschool en hulp voor me is geweest, van daaruit komt ook de naam Bardo. Bardo betekent letterlijk vertaald ‘tussen twee’, de betekenis van het woord houdt echter veel meer in en kan omschreven worden als een tussenstaat, een overgangstoestand. Een van de bekendste bardo in de Westerse wereld is het Bardo Thödol, het Tibetaanse boek van leven en sterven, het beschrijft de overgang vanaf het moment van sterven tot net voor het moment van herboren worden. Het boek wordt voorgelezen aan de gestorvene om hem te begeleiden in dit proces wat vol verleidingen, angsten, positieve en negatieve gebeurtenissen zit waarbij men uiteindelijk afhankelijk van hoe men reageert op deze gebeurtenissen zal herboren worden in één van de zes bestaansrijken.
Alles bevindt zich in een toestand van verandering en dit heeft op zijn beurt weer invloed op de toestand van alles wat zich rondom dit object of gegeven in verandering bevindt. Zo is alles in connectie met elkaar en gaat alles van een toestand over in een volgende.
Zo ook beschouw ik mezelf als een soort gids van gestorven takken, bamboe, hout op hun weg naar een andere toestand, al dan niet een fluit. Door de connectie van alles gidsen de natuurlijke materialen op hun beurt mij terug naar een volgende staat van zijn, een volgende overgangstoestand. Het bouwen van de fluiten is voor mij een meditatie waarbij de connectie tussen mezelf en het materiaal versterkt wordt en er een communicatie ontstaat, een wisselwerking in energieën die dan ook een gidsend effect teweeg brengt in de overgangsfase van afgestorven tak, bamboe naar fluit en in mijn eigen bardo van wording
De fluiten die uit dit proces herboren worden wachten op hun beurt om als gids te fungeren in de overgangstoestand van diegene die dat op dat moment nodig heeft. Mede door de connectie die in en door alles aanwezig is komt de juiste fluit steeds op het juiste moment bij de juiste persoon aan, of dit nu een sjamaan, soundhealer, liefhebber van fluiten is of wie dan ook.
Alle fluiten zijn handgemaakt en geen enkele fluit is dezelfde. Iedere fluit heeft zijn eigen karakter net zoals wijzelf. Zo is iedere fluit uniek. Op die manier kan een fluit een aanvulling zijn voor iemand en kan ze voor een ander net een uitdaging zijn om op zoek te gaan naar zichzelf, enz.
Zo ook beschouw ik mezelf als een soort gids van gestorven takken, bamboe, hout op hun weg naar een andere toestand, al dan niet een fluit. Door de connectie van alles gidsen de natuurlijke materialen op hun beurt mij terug naar een volgende staat van zijn, een volgende overgangstoestand. Het bouwen van de fluiten is voor mij een meditatie waarbij de connectie tussen mezelf en het materiaal versterkt wordt en er een communicatie ontstaat, een wisselwerking in energieën die dan ook een gidsend effect teweeg brengt in de overgangsfase van afgestorven tak, bamboe naar fluit en in mijn eigen bardo van wording
De fluiten die uit dit proces herboren worden wachten op hun beurt om als gids te fungeren in de overgangstoestand van diegene die dat op dat moment nodig heeft. Mede door de connectie die in en door alles aanwezig is komt de juiste fluit steeds op het juiste moment bij de juiste persoon aan, of dit nu een sjamaan, soundhealer, liefhebber van fluiten is of wie dan ook.
Alle fluiten zijn handgemaakt en geen enkele fluit is dezelfde. Iedere fluit heeft zijn eigen karakter net zoals wijzelf. Zo is iedere fluit uniek. Op die manier kan een fluit een aanvulling zijn voor iemand en kan ze voor een ander net een uitdaging zijn om op zoek te gaan naar zichzelf, enz.